Wzorzec Przysiadu cz.1
Przysiad jest jednym z podstawowych wzorców ruchowych, który wykorzystujemy na co dzień.
Częstym widokiem są małe dzieci, bawiące się klockami, będąc w pełnym przysiadzie. Jest to dla nich bardzo komfortowa pozycja, zaś dla ich rodziców z cywilizacji zachodniej już niekoniecznie. Wraz z wiekiem i postępem cywilizacyjnym spłycamy nasz kąt zejścia w przysiadzie (toaleta, siedzenie na krześle, prowadzenie samochodu), przez co w większości przypadków nasze struktury mięśniowo-powięziowe są coraz mniej wydajne, co przyczynia się do skrócenia zakresu ruchu.
Odmian przysiadów i narzędzi jest bardzo wiele.
Hantle, kettle, sztanga, bandy, ciężar własnego ciała, łańcuchy, obciążenie itd. są naszymi narzędziami, które możemy również wykorzystać do pracy.
To jakiego rodzaju przysiad wybierzemy oraz jakiego sprzętu i zakresu ruchu użyjemy, zależy od naszego poziomu zaawansowania, mobilności, stabilności, balansu strukturalnego, celu treningowego. Może to być poprawa prędkości, budowa siły maksymalnej, masa mięśniowa, powrót po urazie itd. Oczywiście wszystkie cele w mniejszym, bądź większym stopniu są ze sobą połączone, aczkolwiek „nacisk” na dany rodzaj przysiadu będzie najbardziej efektywny w celu realizacji naszych celów.
Mądre programowanie i wykorzystanie narzędzi, które daje nam ten wzorzec ruchu, może wpłynąć na odpowiednią mobilność i stabilność w zależności od funkcji danego stawu, siłę, wytrzymałość, masę mięśniową, poprawę wyników sportowych, wygląd, redukcję i profilaktykę urazów kończyn dolnych oraz wiele innych. Tym wstępem zapoczątkujemy funkcję oraz anatomię każdego rodzaju przysiadu.
Czym jest przygotowanie motoryczne?
Przygotowanie motoryczne jest czymś więcej niż podnoszeniem ciężarów, pompowaniem bicepsów, robieniem dziesiątek brzuszków po każdym treningu bądź bieganiem dziesiątek kilometrów budując wytrzymałość w przygotowaniach do kilku sekundowego wysiłku beztlenowego.
Zakres motoryki obejmuje wszechstronny i całościowy rozwój sportowca oraz to co jest potrzebne do poprawy wydolności fizycznej:
- koordynacja ruchowa,
- siła,
- szybkość,
- wytrzymałość,
- skoczność
- gibkość,
Zatem sam trening siły czy wytrzymałości jest tylko jednym z elementów całej układanki.
Trening powinien być ukierunkowany na poprawę zdolności motorycznych człowieka w zależności od dyscypliny sportowej, którą trenuje.
Celem trenerów przygotowania motorycznego jest odpowiednia ewaluacja zawodnika, poznanie wymagań które stawia dyscyplina, Trener musi określić występujące przemiany energetyczne w danej dyscyplinie sportowej, kąty zgięcia w stawach podczas startów. Powinien przeanalizować najbardziej zaniedbane i wykorzystywane mięśnie podczas zawodów, przebyte kontuzje, długość startów, przygotowań. Określić czy jest to sport indywidualny, zespołowy, kontaktowy, nie kontaktowy itd.
Na podstawie zebranych informacji oraz wieku, doświadczenia, bazy treningowej, zdolności regeneracyjnych, treningów wiodącej dyscypliny wraz z porozumieniem z trenerem wiodącej dyscypliny ułożyć plan treningowy. Trening ten powinien przyczynić się do poprawy wszystkich zdolności motorycznych, zmniejszyć ryzyko odniesienia kontuzji, poprawić motywację i pewność siebie zawodnika, co na pewno doskonale uzupełni podstawowy trening dyscypliny sportowej oraz rzutuje poprawą wyników sportowych.
Jesteś zainteresowany/a? Napisz do nas! 🙂
